Είναι γόνος μιας αστικής οικογένειας, πήγε σε δημόσιο σχολείο, σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων με προέκταση το Αθλητικό Management, προπονητική και scouting με εξειδίκευση το ποδόσφαιρο. Κι όμως, μπορεί από μικρό να τον είχαν τραβήξει το μπάσκετ και το βόλεϊ αλλά η στρογγυλή θεά τον κέρδισε εν τέλει.
Μπήκε σε αυτό το χώρο και επένδυσε στη δημιουργία νέων αθλητών. Έτσι γεννήθηκε η Soccerpromο management, μια εταιρεία που στοχεύει στην εκπαίδευση και στην ανάδειξη νέων ταλέντων. «Προσπαθούμε να βρούμε τους αθλητές που μπορούν να εξελιχθούν σε επαγγελματίες.
Δουλεύουμε με αυτούς ώστε να φτάσουν σε αυτό το επίπεδο. Για να πετύχει το στόχο του ένας αθλητής θα πρέπει να έχει ταλέντο, όρεξη για δουλειά, οικογένεια που τον στηρίζει και προσωπικότητα. Κάθε αθλητής αξιολογείται κάθε χρόνο λόγω της βιολογικής του ανάπτυξης και των ενδιαφερόντων του που ενδέχεται να αλλάξουν και μπαίνουν νέοι στόχοι», τονίζει.
«Οι Ολλανδοί έχουν δημιουργήσει εργοστάσιο ποδοσφαίρου»
Έχει εργασθεί κυρίως στο εξωτερικό. Η εμπειρία του σε Ιταλία, Ολλανδία, Γερμανία τον οδηγεί στην άποψη ότι πρέπει να λειτουργήσουμε ως μαθητές απέναντι τους, και ιδιαίτερα προς στους Ολλανδούς. «Η φιλοσοφία των Ολλανδών είναι η δημιουργία αθλητών. Έχουν φτιάξει ουσιαστικά ένα εργοστάσιο ποδοσφαιριστών. Ο Άγιαξ είναι ένα παράδειγμα αλλά αυτό γίνεται σε όλο το εύρος του ολλανδικού ποδοσφαίρου» υποστηρίζει.
Συνεχίζει τονίζοντας ότι και οι Γερμανοί έχουν να σου διδάξουν κάτι στο κομμάτι αυτό: «Η Γερμανία είναι μια τελείως διαφορετική σχολή. Είναι πιο επαγγελματική, με μεγάλο πληθυσμό και αθλητές σε υψηλό επίπεδο. Σου κάνει εντύπωση ότι μπορείς να βρεις ομάδες που κάνουν λιγότερες προπονήσεις από ότι μια ελληνική αλλά η φυσική τους κατάσταση είναι πολύ καλύτερη. Αυτό σημαίνει ότι δουλεύουν πολλές ώρες από έξω».
«Δύσκολη η προσαρμογή για έναν Έλληνα»
Ένα μικρό παιδί, όμως, είναι δύσκολο να αφήσει πίσω του την οικογένεια του, τους φίλους του, τις συνήθειες του και να κυνηγήσει ένα όνειρο σε μια ξένη χώρα. Ίσως για τα ελληνόπουλα να είναι λίγο πιο δύσκολο. Όπως λέει και ο ίδιος: «Είναι πάρα πολύ δύσκολη η προσαρμογή των Ελλήνων.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αθλητική κουλτούρα, ο Έλληνας πιστεύει ότι όταν πάει στο εξωτερικό θα βρει τις ίδιες συνθήκες ζωής και διατροφής όπως στη χώρα του και θεωρεί ότι μόνο η Ελλάδα βγάζει ταλέντα. Όλα αυτά δεν ισχύουν. Πιστεύω ότι όσο πιο μικρός πάει κάποιος στο εξωτερικό έχει περισσότερες προοπτικές. Βασική προϋπόθεση η μαμά του και ο μπαμπάς του να μην τον καλούν συχνά».
«Εκεί υστερεί η Ελλάδα»
Μοιραία η συζήτηση πάει στις συνθήκες της Ελλάδας. Γιατί αυτά τα παιδιά να μην μείνουν εδώ; Τι έχουν οι ακαδημίες της χώρας μας; Ο κ. Μαραθωνίτης παραδέχθηκε ότι γίνεται καλή δουλειά στις ακαδημίες κάποιων ομάδων αλλά το μεγάλο κενό εντοπίζεται στο μετά. Συγκεκριμένα: «Στην Ελλάδα έχουμε καλές ακαδημίες, όπως των ΠΑΟΚ, Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ και Ατρομήτου.
Στο κομμάτι της εκπαίδευσης είμαστε σε καλό επίπεδο. Εκεί που το χάνουμε είναι ότι δεν έχουμε τρόπο οι αθλητές μας να κάνουν το βήμα παραπάνω. Δηλαδή όταν τελειώνουν την U19 και πάμε να παίξουμε στο ανδρικό το κενό είναι μεγάλο. Δύσκολα θα βρει ένας νεαρός παίκτης θέση στην πρώτη ομάδα. Οι Ολλανδοί δίνουν εναλλακτικές λύσεις. Έχουν τις δεύτερες ομάδες τους».
Πάνω σε αυτό το κομμάτι προσπαθεί με το δικό του τρόπο να προσφέρει κάποια λύση. «Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο ακαδημιών εδώ. Έχουμε επιλέξει τέσσερις ομάδες, που είναι ο Ορέστης Αλεξανδρούπολης, ο Προμηθέας Λάρισας, ο ΠΑΟΚ Ισακίου και η Χαραυγή Λάρισας και προσπαθούμε να κάνουμε δουλειά».
Οικογένεια, διατροφή και προσωπική αξιολόγηση
Η επιτυχία και η αποτυχία είναι και προσωπική υπόθεση. Ο αθλητής οφείλει να αξιολογεί τον εαυτό του, να εντοπίζει τα θετικά στοιχεία και τις αδυναμίες του και να δουλεύει πάνω σε αυτές. Τις ευκαιρίες τις δημιουργούμε μόνοι μας, κάτι που συμφωνεί και ο ίδιος ενώ παράλληλα ξεκαθαρίζει ότι το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί. Χρειάζονται ώρες δουλειάς για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα. «Ένας σοβαρός επαγγελματίας δεν μπορεί να σταματήσει να δουλεύει. Η ατομική προπόνηση και τα ατομικά στοιχεία παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Εάν θέλει κάποιος αθλητής να πετύχει πρέπει να κάνει τρόπο ζωής το ποδόσφαιρο».
Η οικογένεια είναι μια παράμετρος που μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη ή όχι ενός αθλητή. Δεν είναι λίγοι οι γονείς που πιστεύουν ότι το παιδί τους αδικείται, το συμβουλεύουν λανθασμένα και το ταλέντο χάνεται. Η άποψη ότι ένας νέος Μέσι βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο φωλιάζει μέσα στη σκέψη των γονιών και εκεί χάνονται τα πάντα. Σε ανάλογες περιπτώσεις ξεκαθαρίζει ότι τονίζει στους γονείς ότι: «Ο Μέσι και Ρονάλντο έχουν μπαμπά και μαμά. Δεν υπάρχουν άλλοι. Κάθε παιδί θα πρέπει να βρει τη δική του ταυτότητα και τη δική του ιστορία στο ποδόσφαιρο είτε είναι μεγάλη είτε μικρή».
Ένα άλλο κομμάτι που πρέπει να προσεχθεί από έναν νέο αθλητή είναι οι διατροφικές του συνήθειες. «Φανταστείτε να έχετε μια φόρμουλα 1 και εσείς να πηγαίνετε να της βάζετε κακής ποιότητας βενζίνη και λάδια. Δε θα έχει την ίδια απόδοση. Το ίδιο ισχύει και σε έναν αθλητή. Είμαστε ότι τρώμε. Σε αυτό το κομμάτι συνεργαζόμαστε με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και τον κ.Κουρέτα. Δεν νοείται να κάνει κάποιος πρωταθλητισμό χωρίς να κάνει πολύ καλή και προσεγμένη διατροφή», επισημαίνει.
Η επιτυχία και η αποτυχία είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων. Ακόμη και ο Μέσι ή ο Ρονάλντο έχουν γευτεί την ήττα αλλά εάν δεν κυνηγήσεις τη μπάλα με τους δικούς σου νόμους, δεν θα μάθεις ποτέ μέχρι που μπορείς να φτάσεις.
Πηγή:metrosport.gr
