Ο Φασισμός θεραπεύεται με το διάβασμα και ο ρατσισμός με τα ταξίδια

Μιγκέλ ντε Ουναμούνο Μπιλμπάο 1864-1936

Μία μαθηματική εξίσωση. Ένας γρουσούζικος αριθμός. Ένας ταξιτζής που του άρεσε το παστίτσιο. Μια φίλη μισής ημέρας. Ένας χορός στο Πεκίνο και μια βαρκάδα στον ποταμό Μεκόνγκ. Δεκατρείς ταξιδιωτικές ιστορίες στο άγνωστο του κόσμου που απλωνόταν μπροστά στα γεμάτα περιέργεια μάτια μου. Δεκατρείς αναμνήσεις. Οχτώ και πέντε εμπειρίες στοιβαγμένες στα κιτάπια της καρδιάς μου, παρμένες από το ταξιδιωτικό μου ημερολόγιο γεμάτες έκπληξη, αγάπη, χιούμορ και γερές δόσεις περιπέτειας. Από τη Σαβάνα της Κένυας στο μακρινό Μπαλί, κι από το Πεκίνο μέχρι την Μπούρμα, χάθηκα στην ομορφιά του κόσμου, φτάνοντας σε μέρη που απλά είχα ονειρευτεί σαν παιδί, δίχως χάρτη και πυξίδα, με μοναδικό οδηγό μου τη δίψα για το άγνωστο του κόσμου. Του μακρινού, του περίεργου κι απάτητου προορισμού που πάντα έκανε το μυαλό μου να πετάει.

«Τα δικά μου νοητά ταξίδια ξεκίνησαν στο Δημοτικό με συνοδοιπόρο τον Ιούλιο Βερν, ενώ στο Γυμνάσιο και το Λύκειο βάρδια ανέλαβε ο Νίκος Καββαδίας με το ομώνυμο διήγημα του ,αλλά και τις ποιητικές του συλλογές. Δεν θα πρότεινα στους μαθητές συγκεκριμένο προορισμό αλλά θα πρότεινα να αφήνουν ψυχή και πνεύμα ελεύθερο να ταξιδέψει προς κάθε κατεύθυνση και να χαράξουν τη ρότα που θέλουν αυτοί. Να μην επαναπαυθούν σε προκαθορισμένα δρομολόγια άλλων γιατί απλά θα καταλήξουν επιβάτες σε ξένο τρένο στην πορεία. Να διαβάσουν, να ψαχτούν, να σκαλίσουν τόσο τα "δικά μας" όσο και τα "ξένα" δρομολόγια και να φτιάξουν το δικό τους ιδανικό προορισμό! Μια δική τους Ιθάκη». Αυτά λέει ο συγγραφέας του βιβλίου «8+5=13 Ιστορίες απ τον Δρόμο», Γιώργος Δόνιος.

Ο ίδιος λέει: «Από την παιδική μου ηλικία ήμουν ουσιαστικά με μια βαλίτσα στο χέρι. Στα τρία μου μετακόμισα οικογενειακώνς στη Μυτιλήνη για δυό χρόνια κι από εκεί, μετά από μια πενταετία διαμονής στη Χαλκίδα, επέστρεψα στη γενέτειρά μου. Στα δικαπέντε μου έφυγα για μια σχολική χρονιά στην Αμερική. Επέστρεψα στον Λαγκαδά για να αποφοιτήσω από το τότε Γενικό Λύκειο και έφυγα για σπουδές στη Σκωτία, διαβαίνοντας τις πόρτες της σχολής Μηχ Μηχανικών πέντε χρόνια αργότερα με μεταπτυχιακό στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Έζησα κι εργάστηκα στη Νέα Υόρκη, τη Βαρκελώνη, τη Σιγκαπούρη.Ασχολούμαι με τον εθελοντισμό, τη φωτογραφία και είμαι εκπαιδευτής καταδύσεων , ειδικευμένος σε άτομα με κινητικές δυσκολίες. Ο επόμενος προορισμός μου είναι άγνωστος»

Η συζήτηση μαζί του αναπόφευκτα γίνεται με τους…χάρτες ανοιχτούς, αλλά χωρίς πυξίδα ..

« Το βιβλίο απαρτίζεται από δεκατρείς αυτοτελείς ιστορίες οι οποίες διαδραματίστηκαν σε προσωπικά μου ταξίδια σε Αφρική και Ασία. Πρόκειται για διηγήματα βασισμένα σε εμπειρίες οι οποίες με άλλαξαν σαν άνθρωπο, με προβλημάτισαν, έβαλαν το μυαλό μου σε διαδικασία σκέψης και μου μετέδωσαν μαθήματα ζωής. Το ταξίδι δεν ορίζεται ούτε από την απόσταση που θα διανύσει κανείς ούτε κάποια κλίμακα "εξωτικού προορισμού" που θα καθιστούσε τον εκάστοτε προορισμό άξιο λόγου ή όχι. Ταξίδι για κάποιον θα μπορούσε να είναι μια κοντινή εξόρμηση έξω από την πόλη, ένας περίπατος ή μια απογευματινή βόλτα με αγαπημένα πρόσωπα ή σόλο! Τη μορφή και το χαρακτήρα μιας εξόρμησης τη ορίζουμε εμείς οι ίδιοι με βάση το αντίκτυπο που έχει πάνω μας και τι μας προσφέρει επομένως δεν θεωρώ ότι η οικονομική δυνατότητα είναι απαραίτητα συνυφασμένη με ένα ταξίδι ούτε ότι οι κακουχίες της καθημερινότητας αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα. Απεναντίας το ταξίδι λειτουργεί καθαρτικά σε όλους μας και προσφέρει προσωρινό "λιμάνι" ή "απάγγειο" στις καθημερινές μας φουρτούνες», εξηγεί ο συγγραφέας του βιβλίου.

Επικοινωνία με τον συγγραφέα Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

https://iwrite.gr/bookstore/8513-istories-apton-dromo/