Συνήθη ασθένεια η τενοντίτιδα ώμου στους αγρότες
- Αναρτήθηκε από τον Ζωγραφιά Τσιμπούρη
- Κατηγορία Διατροφή - Υγεία
Γράφει ο Ιατρός Ιωάννης Ξένος Ειδικός Ρευματολόγος.
Επί το επιστημονικότερων «σύνδρομο του τενόντιου πετάλου των στροφέων μυών του ώμου» αποτελεί μία από τις αιτίες του «επώδυνου ώμου» μίας περίπλοκης ανατομικής περιοχής που περιλαμβάνει βλάβες των αρθρώσεων, των μυών, των τενόντων, των αγγείων και των νεύρων της περιοχής.
Οι μύες των οποίων οι τένοντες προσφύονται στο βραχιόνιο οστό και δημιουργούν το παραπάνω πέταλο είναι 4: ο υπερακάνθιος, ο υπακάνθιος, ο υποπλάτιος και ο ελάσσων στρογγυλός. Ο υπερακάνθιος είναι αυτός που προσβάλλεται συχνότερα λόγω της θέσης του.
Η τενοντίτιδα θα μπορούσε να διακριθεί σε οξείας και χρόνιας μορφής. Η οξεία μορφή παρατηρείται συχνότερα σε νεότερες ηλικίες και χαρακτηρίζεται από έντονο άλγος σε όλη την επιφάνεια του ώμου και συχνά με συνοδό φλεγμονή του υπακρωμιακού θυλάκου. Η χρόνια μορφή χαρακτηρίζεται από αμβλύ βύθιο άλγος του ώμου που συχνά εντοπίζεται στο άνω τμήμα του βραχίονα κοντά στην κατάφυση του δελτοειδή μυ και επιδεινώνεται κατά την απαγωγή και την έσω
Τα αίτια της τενοντίτιδας είναι:
- Υπερχρησιμοποίηση της άρθρωσης κυρίως με δραστηριότητες που απαιτούν την ανύψωση του βραχίονα πάνω από το ύψος της κεφαλής διότι αυτές οι κινήσεις προκαλούν την συμπίεση του υπερακανθίου τένοντα ανάμεσα στην κεφαλή του βραχιόνιου οστού και στην κάτω επιφάνεια του πρόσθιου τρίτου του ακρωμίου και του κορακοακρωμιακού συνδέσμου.
Με το πέρασμα της ηλικίας παρατηρείται σταδιακή μείωση της αιμάτωσης, ινωτική πάχυνση και τέλος εκφύλιση των τενόντων καθώς και σταδιακή μυϊκή ατροφία με αποτέλεσμα την μειωμένη αντοχή στις φορτίσεις και ρήξη των τενόντων
- Η δημιουργία οστεοφύτων στην κατώτερη επιφάνεια της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης λόγω οστεοαρθρίτιδας στους ηλικιωμένους έχει σαν αποτέλεσμα τους συνεχείς μικροτραυματισμούς των τενόντων μέχρι ίσως και την ολική τους ρήξη.
- Άλλες φλεγμονώδεις παθήσεις της άρθρωσης όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορούν να προκαλέσουν ταυτόχρονα και τενοντίτιδα
Η διάγνωση της νόσου γίνεται συνήθως από την λήψη του ιστορικού του ασθενούς και την κατάλληλη κλινική εξέταση από τον ιατρό ενώ για την ακριβή εκτίμηση της βλάβης θα χρειαστεί και ο κατάλληλος ακτινολογικός έλεγχος ( υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία).
Η θεραπεία της νόσου συνίσταται:
- Στην ανάπαυση της άρθρωσης
- Στην λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
- Στη τοπική έγχυση γλυκοκορτικοειδών
- Στην φυσιοθεραπεία (διαθερμίες, υπέρηχοι, κινησιοθεραπεία)
-
ΞΕΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΕΙΔΙΚΟΣ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΟΣ
-
Ιωαννης Ξενος ΣΕΛΙΔΑ Ιατρείο Ρευματικών παθήσεων & Οστεοπόρωσης Βέροιας-ΙΩΑΝΝΗΣ.Μ.ΞΕΝΟΣ
