Τα 14 βότανα που τονώνουν τη λειτουργία της καρδιάς

Ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για έμφραγμα παραμένει το κάπνισμα, με τα επιδημιολογικά στοιχεία να δείχνουν ότι το 96% όσων το έχουν υποστεί σε νεαρή ηλικία είναι καπνιστές

Εκτός ελέγχου βρίσκεται η «επιδημία» των καρδιαγγειακών επεισοδίων. Το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και η ρήξη του ανευρύσματος αορτής, αποτελούν τα πρώτα αίτια θανάτου στην Ελλάδα. Το κάπνισμα, η κακή διατροφή και η έλλειψη άσκησης αυξάνουν τις παθήσεις της καρδιάς και των στεφανιαίων αγγείων, μειώνοντας παράλληλα τη μέση ηλικία εκδήλωσης των οξέων επεισοδίων. Οι καρδιολόγοι επισημαίνουν ότι πριν από δέκα χρόνια ήταν σπάνιο φαινόμενο να υποστεί οξύ επεισόδιο ένας άνθρωπος κάτω των 35 ετών.

Δεν ισχύει το ίδιο σήμερα, καθώς τα καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια είναι αρκετά συνηθισμένα στις ηλικίες κάτω των 40. Ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για έμφραγμα παραμένει το κάπνισμα, με τα επιδημιολογικά στοιχεία να δείχνουν ότι το 96% όσων υπέστησαν έμφραγμα σε νεαρή ηλικία είναι καπνιστές.

Με αυτά τα δεδομένα, η πρόληψη των καρδιαγγειακών πρέπει να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για όλους μας. Είναι αναγκαίο -όσο ποτέ- να υιοθετήσουμε πιο υγιεινό μοντέλο διατροφής και να εντάξουμε στην καθημερινότητά μας την άσκηση.

Στην πρόληψη -μέσω της διατροφής- μπορούν να συμβάλουν και 14 καρδιοτονωτικά βότανα, των οποίων ο ρόλος είναι γνωστός από την αρχαιότητα.

Αρκετά από αυτά, όπως το σκόρδο, η αγκινάρα, το κρεμμύδι, η μπάμια και το πεπόνι, βρίσκονται στην κουζίνα μας (συχνά παραμελημένα).

Αγκινάρα

Τα συστατικά της μειώνουν τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια και θεωρείται γενικά ως καρδιοτονωτική. Η δράση αυτή φαίνεται πως εξασφαλίζεται με αφέψημα από τις ρίζες, το κοτσάνι και τα φύλλα.

Αγγελική

Η αγκινάρα γενικά θεωρείται καρδιοτονωτική και τα συστατικά της μειώνουν τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια.

Εχει τονωτικές ιδιότητες, βοηθάει στην κυκλοφορία του αίματος και είναι καρδιοτονωτικό. Χρησιμοποιείται σε έγχυμα ή αφέψημα από ρίζες και σπόρους. Η δοσολογία είναι ένα κουταλάκι για ένα φλιτζάνι βραστό νερό, μία έως δύο φορές την ημέρα, μετά το φαγητό.

Η χρήση της δεν πρέπει να ξεπερνά τις δύο εβδομάδες, καθώς μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση και να επιβαρύνει το καρδιαγγειακό.

Αδωνις
Οι θεραπευτικές του ιδιότητες ήταν γνωστές από την εποχή του Ιπποκράτη.

Το κάπνισμα,η κακή διατροφή, η έλλειψη άσκησης αλλά και κληρονομικοί παράγοντες έχουν «κατεβάσει» την ηλικία εκδήλωσης οξέων καρδιακών επεισοδίων, ένα «φαινόμενο» που ήταν σπάνιο πριν από μερικά χρόνια.

Τα συστατικά του τονώνουν το μυοκάρδιο, διαστέλλουν τα στεφανιαία αγγεία. Η χρήση του πρέπει να γίνεται με ιατρική συμβουλή.

Αλχεμίλη

Περιέχει τανίνη και σαλικυλικό οξύ, το οποίο μοιάζει πολύ με τη δραστική ουσία της ασπιρίνης. Συμβάλλει στην προστασία της καρδιάς.

Για την παρασκευή του εγχύματος χρησιμοποιούνται δύο κουταλιές του γλυκού σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό. Μπορούμε να το καταναλώνουμε έως τρεις φορές την ημέρα.

Αχιλλαία

Καλλωπιστικό φυτό, το οποίο χρησιμοποιούσε ο Διοσκουρίδης ως αιμοστατικό. Μειώνει την αρτηριακή πίεση, διαλύει τους θρόμβους και είναι αντιφλεγμονώδες. Η παρασκευή του εγχύματος γίνεται με την προσθήκη 25 γραμμαρίων του φυτού σε ένα λίτρο νερού. Μπορούμε να καταναλώσουμε έως τρία φλιτζάνια την ημέρα.

Γκι

Ανθίζει από τον Μάρτιο έως τον Μάιο και μπορεί να βρεθεί και σε περιοχές της Αττικής. Είναι πλούσιο σε φυτικά συστατικά και θεωρείται καρδιοτονωτικό και αντιϋπερτασικό, ενώ φέρεται να διαστέλλει τα περιφερειακά αγγεία. Απαιτείται, ωστόσο, προσοχή στη χορήγησή του, καθώς σε μεγάλες ποσότητες είναι τοξικό για την καρδιά. Καταναλώνεται ως έμβρεγμα σε κρασί, αναμειγνύοντας 40 γραμμάρια φρέσκου φυτού σε ένα λίτρο λευκό κρασί.

Κράταιγος

Τις θεραπευτικές του ιδιότητες ανέφερε ο Διοσκουρίδης από τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Θεωρείται ισχυρό καρδιοτονωτικό, το οποίο συμβάλλει στην αποκατάσταση των διαταραχών της αρτηριακής πίεσης και της αρρυθμίας. Φαίνεται πως έχει ρόλο στην πρόληψη της αρτηριοσκλήρυνσης και προστατεύει τα αγγεία. Μπορεί να χορηγηθεί ως έγχυμα, το οποίο παρασκευάζεται με 10 γραμμάρια ανθέων του φυτού σε ένα κιλό νερό.

Κρεμμύδι

Τροφή και θεραπευτικό βότανο σε ένα. Ο χυμός του ρίχνει την αρτηριακή πίεση, συμβάλλει στην τόνωση της καρδιακής λειτουργίας.

Μπάμια

Είναι ωφέλιμη σε άτομα που εμφανίζουν καρδιαγγειακά νοσήματα. Μισό φλιτζάνι μπάμιες εκτιμάται ότι περιέχει 15 έως 20 mg βιταμίνη C. Η ποσότητα αυτή αποτελεί πάνω από το 25% της ημερήσιας προτεινόμενης ποσότητας πρόσληψης. Η εν λόγω βιταμίνη συμβάλλει σημαντικά στην πρόληψη σοβαρών παθήσεων, καθώς έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, ενώ προστατεύει από καρδιαγγειακά νοσήματα, τη χρόνια κόπωση και την αυξημένη αρτηριακή πίεση.

Πεπόνι

Το ευχάριστο στη γεύση φρούτο παρέχει προστασία από τα καρδιαγγειακά νοσήματα, χάρη στα πολύτιμα φυτικά του συστατικά.

Πεντάνευρο

Οι σπόροι του φέρεται να παρέχουν πρόληψη κατά των καρδιαγγειακών νοσημάτων, καθώς συμβάλλουν στη μείωση της «κακής» χοληστερίνης και την αύξηση της «καλής».

Σπάρτο

Περιέχει την ουσία σπαρτεΐνη, η οποία έχει καρδιοτονωτική δράση. Ανακουφίζει, επίσης, τους πόνους στην καρδιά και φέρεται να βοηθά ανθρώπους με παρακράτηση υγρών εξαιτίας καρδιολογικών προβλημάτων. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από άτομα με υπέρταση και από εγκύους. Το έγχυμα παρασκευάζεται με ένα κουταλάκι αποξηραμένο βότανο σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό.

Τζίνσενγκ

Οι εξαιρετικές θεραπευτικές του ιδιότητες αποδίδονται στις ρίζες του αυτοφυούς φυτού. Εχει καρδιοτονωτική δράση, και ανεβάζει την αρτηριακή πίεση σε φυσιολογικά επίπεδα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να χορηγείται σε άτομα με υπέρταση. Περιορίζει το σάκχαρο στο αίμα και τη χοληστερίνη. Η χρήση του γίνεται μασώντας τη ρίζα του ή παράγοντας αφέψημα με ένα κουταλάκι σκόνη ρίζας σε ένα φλιτζάνι νερό.

Σκόρδο: Μειώνει τη χοληστερίνη, τα λιπίδια στο αίμα και την πίεση

Πλήθος ερευνητικών εργασιών επιβεβαιώνουν τον σημαντικό ρόλο του σκόρδου στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Συμβάλλει στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, ρυθμίζει τις ταχυκαρδίες, ελέγχει την υπέρταση και βελτιώνει την πηκτικότητα του αίματος.

Οι θεραπευτικές του ιδιότητες είναι γνωστές για περίπου 5.000 χρόνια και έχει χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της υπέρτασης και των μολύνσεων από δήγματα φιδιών. Η αλισίνη που περιέχει προσδίδει στο σκόρδο τη χαρακτηριστική του οσμή, αλλά και τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Είναι μια εξαιρετικά δραστική ουσία, καθώς -μεταξύ άλλων- μπορεί να εξουδετερώσει βακτήρια, τα οποία «ευθύνονται» για μια σειρά παθολογικών καταστάσεων. Το σκόρδο περιέχει, επίσης, φλαβονοειδή, τα οποία διεγείρουν την παραγωγή γλουταθειάνης, που βοηθάει την αποβολή τοξινών από τον οργανισμό. Είναι πλούσιο σε μαγγάνιο, βιταμίνη Β6, βιταμίνη C και σελήνιο. Οι επιστήμονες έχουν πραγματοποιήσει πλήθος μελετών, οι οποίες δείχνουν την ευεργετική του δράση στην υγεία.

Εκτός από τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, μειώνει τα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα, ενώ πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι προσβάλλει και τα καρκινικά κύτταρα.

Η ιδιότητα του σκόρδου να μειώνει τη χοληστερίνη το καθιστά σπουδαίο μέσο για την πρόληψη της αρτηριοσκλήρυνσης. Ο ρόλος του στον έλεγχο των λιπιδίων έχει επιβεβαιωθεί και με κλινικές μελέτες. Από αυτές φάνηκε ότι η τακτική κατανάλωση σκόρδου μπορεί να μειώσει την ολική χοληστερίνη κατά 10%. Συμβάλλει, επίσης, στην πρόληψη των θρόμβων και της απόφραξης των αγγείων, οι οποίες αποδίδονται στην αθηρωματική πλάκα που προσκολλάται στα τοιχώματα των αγγείων.

ΠΗΓΗ