Τιμές στη σταφίδα σουλτανίνα – Πως φτάσαμε στην απαξίωση του προϊόντος

Ανακοινώθηκαν από τη συνεταιριστική οργάνωση ΚΣΟΣ οι τιμές για τη σταφίδα σουλτανίνα, το πάλαι ποτέ χρυσοφόρο προϊόν της Κρήτης, κυρίως του Ηρακλείου, το οποίο από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 άρχισε να μειώνεται δραματικά.

Αναλυτικά οι τιμές παραγωγού σταφίδας που ανακοινώθηκαν είναι:

* Τύπος Νο1: 1,70 ευρώ το κιλό.

* Τύπος Νο2: 1,50 ευρώ το κιλό.

* Τύπος Νο4: 1,30 ευρώ το κιλό.

* Τύπος Νο5: 1 ευρώ το κιλό.

Στην ανακοίνωση της ΚΣΟΣ τονίζεται πως το Δ.Σ. της Οργάνωσης, αφού εκτίμησε όλες τις παραμέτρους της αγοράς, καλεί και παροτρύνει για μια ακόμα χρονιά τους αμπελουργούς να σταφιδοποιήσουν.

«Οι παραπάνω τιμές είναι το μέγιστο που μπορεί να δοθεί στην παρούσα συγκυρία – με τον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό – ώστε να προωθηθεί το προϊόν στην αγορά, με βασική προϋπόθεση η παραλαβή της σταφίδας να έχει ολοκληρωθεί έως τέλη Σεπτεμβρίου.

Η πληρωμή του προϊόντος θα γίνεται με την καταβολή του 50% του ποσού της τιμολογημένης αξίας του προϊόντος, αμέσως μετά την έκδοση του τιμολογίου, και η εκκαθάριση της υπόλοιπης αξίας μετά από τρεις μήνες από την τιμολόγηση», καταλήγει η ανακοίνωση.

Να σημειωθεί ότι και η φετινή παραγωγή είναι μειωμένη εξαιτίας του καύσωνα διαρκείας αρχές του Αυγούστου, που προκάλεσε μεγάλες ζημιές στα αμπέλια.

Δραματική μείωση

Η παραγωγή της σταφίδας σουλτανίνας ήταν για δεκαετίες το κύριο αγροτικό προϊόν του Ηρακλείου, όπου παραγόταν πάνω από το 80%. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1963 μέχρι το 1980 καλλιεργούνταν στην Κρήτη 350 χιλιάδες στρέμματα σουλτανίνας με μέση παραγωγή σταφίδας του 75.000 τόνους από τους οποίους οι 67.000 τόνοι στο Ηράκλειο.

Το 1983 η παραγωγή έφτασε στους 102.000 τόνους, ενώ το 2020 ήταν μόλις 2.000 τόνοι. Η σταφίδα έφερνε πλούτο στο Ηράκλειο, αλλά και θέσεις εργασίας. Πέρα από τους αγρότες υπήρχαν ιδιωτικά και συνεταιριστικά σταφιδεργοστάσια, μεγάλες αποθήκες στις παρυφές της παλιάς πόλης και φυσικά εκατοντάδες γυναίκες και άνδρες που εργάζονταν σταφιδεργάτες.

Το ισχυρότερο σωματείο στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου ήταν αυτό των σταφιδεργατών και ακολουθούσε των οικοδόμων.

Η σημαντική μείωση παραγωγής της σταφίδας οφείλεται κατ’ αρχήν στην εμφάνιση της φυλλοξήρας το 1987, αλλά και σε σημαντικά λάθη που έγιναν κυρίως από την πλευρά των συνεταιριστικών οργανώσεων, όσον αφορά στην εμπορική πολιτική, αλλά και στη διαφύλαξη της ποιότητας του προϊόντος.

Παράλληλα ο αγροτικός πληθυσμός μειώνεται σημαντικά, μιας και οι παλιότεροι αγρότες λόγω του μικρού κλήρου, επενδύουν στην καλύτερη εκπαίδευση των παιδιών τους προκειμένου να φύγουν από τη βάσανο του αγροτικού τομέα, ενώ η αύξηση του τουρισμού και η αναζήτηση εργατικών χεριών στα ξενοδοχεία οδηγεί πολλούς σε αυτό το δρόμο.

Έτσι σιγά – σιγά τα αμπέλια εγκαταλείπονται και φυτεύονται ελιές.

Από τις αρχές του 2000 σταδιακά η αμπελουργία αρχίζει να αναπτύσσεται στην Κρήτη, με φυτεύσεις κυρίως επιτραπέζιων ποικιλιών και οινοποιήσιμων. Η σουλτανίνα εξακολουθεί να μην προκαλεί ενδιαφέρον παρά μόνο τα τελευταία τρία χρόνια, εξαιτίας του χαμηλού ενδιαφέροντος για εξαγωγή επιτραπέζιων και έτσι πολλά σταφύλια πάνε στη σταφιδοποίηση.

Πηγή:ertnews.gr