• Τι εδαφοκλιματικές συνθήκες θέλει η αψιθιά;
 
Η αψιθιά αναπτύσσεται σε ποικίλης σύστασης εδάφη, ακόμα και σε ξηρά, αρκεί να στραγίζουν ικανοποιητικά. Προτιμά ηλιοφανείς θέσεις, είναι ανθεκτική στις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά είναι σχετικά ευαίσθητη στην παγωνιά του χειμώνα και στους βοριάδες. Άλλωστε, στο φύλλωμα της, η αψιθιά φέρει χαρακτηριστικές αδενώδεις τρίχες που εξυπηρετούν στη μείωση της διαπνοής ειδικά για την αντιμετώπιση της θερμής περιόδου του καλοκαιριού.

• Τι ανάγκες σε πότισμα, λίπανση ή άλλη φροντίδα έχει η αψιθιά;
 
Η αψιθιά όταν φυτευτεί στο έδαφος, θα χρειαστεί συχνά ποτίσματα για να ριζώσει καλύτερα, ενώ στη συνέχεια θα απαιτηθούν συχνά ποτίσματα κατά την περίοδο του καλοκαιριού. Σχετικά με τη λίπανση της αψιθιάς, η ενσωμάτωση μικρής ποσότητας βιολογικού λιπάσματος αζώτου ή κοπριάς την περίοδο της άνοιξης είναι επιβεβλημένη. Αν θέλουμε να συγκομίσουμε τα φύλλα της αψιθιάς, μπορούμε να το κάνουμε κατά την έναρξη της ανθοφορίας στις αρχές του καλοκαιριού και μπορούμε να συγκομίσουμε ξανά. Κλαδεύουμε αυστηρά την αψιθιά μες στο φθινόπωρο. Η αψιθιά πολλαπλασιάζεται κυρίως με μοσχεύματα αλλά και με σπόρο.

• Ποιες είναι οι χρήσεις που έχει η αψιθιά;
 
Η αψιθιά χρησιμοποιείται στην φαρμακευτική για βελτίωση της πέψης και της όρεξης, καθώς και την απορρόφηση θρεπτικών ουσιών. Θεωρείται ότι συντελεί στο αδυνάτισμα καθώς διαλύει τα λίπη, ενώ έχει ευεργετική δράση στους διαβητικούς και στην αντιμετώπιση των ρευματισμών. Τα αποξηραμένα φύλλα της αψιθιάς έχουν εντομοδιωκτικές ιδιότητες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την απομάκρυνση των σκώρων στα ρούχα και στην παρασκευή εντομοαπωθητικών, ενώ το φρέσκο φύλλωμα του απωθεί τα σαλιγκάρια και τους γυμνοσάλιαγκες.

• Κι ένα μυστικό για την αψιθιά
 
Από το φυτό της αψιθιάς εξάγεται αιθέριο έλαιο πράσινου χρώματος, η αψίνθη, που χρησιμοποιείται για την παρασκευή του γνωστού ποτού αψέντι.

 
Κώστας Λιονουδάκης
Γεωπόνος Γ.Π.Α.

Πηγή:mistikakipou.gr

ΣΙΤΑΡΙ

Πριν τη σπορά των χειμερινών σιτηρών είναι απαραίτητη η κατεργασία του εδάφους για την διαχείριση των φυτικών υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας.

Για τα χειμερινά σιτηρά είναι σύνηθες η εφαρμογή της βασικής λίπανσης πριν την σπορά. Η βασική λίπανση εφαρμόζεται διάσπαρτα στο χωράφι και ενσωματώνεται στο έδαφος με τις καλλιεργητικές πρακτικές της σποράς.

Τόσο η πρώιμη όσο και η όψιμη σπορά δεν είναι οι κατάλληλες για τα σιτηρά. Κατά τη πρώιμη σπορά παρατηρείται η υπερβολική βλαστική ανάπτυξη  κατά το φύτρωμα λόγω της ξηρασίας και υπάρχει η πιθανότητα πλαγιάσματος. Αντιθέτως στην όψιμη σπορά, μπορεί να καθυστερήσει το φύτρωμα και να μειωθεί το αδέλφωμα.

Η ποιότητα και η ποσότητα του σπόρου διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη σπορά. Ο σπόρος θα πρέπει να είναι ανεπτυγμένος, ακέραιος και απαλλαγμένος από σπόρους άλλων ειδών ή ζιζανίων. Επίσης είναι αναγκαία η απολύμανση του σπόρου πριν τη σπορά για τη προστασία από μικροοργανισμούς του εδάφους.

Η ποσότητα του σπόρου ανά μονάδα επιφάνειας καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, όπως είναι τα παρακάτω: 

1. το μέγεθος των κόκκων και η φυτρωτική τους ικανότητα 

2. τα χαρακτηριστικά του είδους και της ποικιλίας του σιτηρού 

3. η ικανότητα αδελφώματος

4. η γονιμότητα του εδάφους

5. η επάρκεια υγρασίας κατά τη καλλιεργητική περίοδο

6. οι καιρικές συνθήκες κάθε περιοχής κατά τη σπορά

Η σπορά μπορεί να πραγματοποιηθεί με δύο τρόπους είτε μηχανικά πεταχτά με λιπασματοδιανομέα είτε σε γραμμές με σπαρτικές μηχανές. Η γραμμική σπορά πλεονεκτεί σε σύγκριση με το λιπασματοδιανομέα καθώς απαιτεί μικρότερη ποσότητα σπόρου, η σπορά γίνεται ομοιόμορφα και το φύτρωμα πιο γρήγορα. Κατά τη γραμμική σπορά, οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών είναι καθορισμένες από 15-20cm, και το βάθος σποράς κυμαίνεται από 2 έως 5 cm.

ΚΡΙΘΑΡΙ

Η σπορά συνιστάται να γίνεται κατά τους μήνες Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου, ενώ σε περιοχές με ήπιο χειμώνα η σπορά μπορεί να γίνει τόσο φθινόπωρο όσο και άνοιξη. Σχετικά με τη προετοιμασία του εδάφους και τη σπορά ισχύουν τα παραπάνω που αναφέρθηκαν για το σιτάρι.

Η ιδανική ποσότητα σπόρου κυμαίνεται μεταξύ 15-20kg για τον ελλαδικό χώρο. Σε περιοχές με λίγες βροχοπτώσεις συνιστάται αραιότερη σπορά σε σχέση με εκείνες τις περιοχές που υπάρχει αρκετή υγρασία εδάφους σε όλη τη περίοδο ανάπτυξης φυτών.

ΒΡΩΜΗ

Η εποχή σποράς της βρώμης δε διαφέρει ουσιαστικά από τη σπορά των χειμερινών σιτηρών.

Ο σπόρος της βρώμης έχει μικρότερο βάρος από τα υπόλοιπα χειμερινά σιτηρά. Οπότε η ποσότητα σπόρου είναι 9-12kg για καρποδοτική καλλιέργεια και 12-15kg για σανοδοτική καλλιέργεια. Συνήθως, η βρώμη συγκαλλιεργείται με ψυχανθή όπως είναι ο βίκος.

ΣΙΚΑΛΗ

Η σπορά της σίκαλης γίνεται την ίδια εποχή με το σιτάρι, μπορεί όμως και δύο εβδομάδες αργότερα γιατί αντέχει τις χαμηλότερες θερμοκρασίες.

Η ποσότητα σπόρου κυμαίνεται από 14-16kg για καρποδοτική καλλιέργεια και 16-18kg για χορτοδοτική καλλιέργεια.

ΤΡΙΤΙΚΑΛΕ

Το τριτικάλε είναι μια φθινοπωρινή καλλιέργεια όπως και το σιτάρι. Η απαραίτητη ποσότητα σπόρου είναι μεγαλύτερη από αυτή των σιτηρών και κυμαίνεται από 18-20 kg ανά στρέμμα και βάθος σποράς 2,5 έως 5 cm. Η σπορά γίνεται με σπαρτικές μηχανές των χειμερινών σιτηρών.

Πηγή: Σιτηρά & Ψυχανθή, Δέσποινα Παπακώστα – Τασοπούλου, Σύγχρονη Παιδεία, Θεσσαλονίκη 2012

https://blog.farmacon.gr