Η δραστική ουσία dimethoate, που χρησιμοποιείται ευρέως εδώ και πολλά χρόνια στη δακοκτονία, φέτος θα μπορεί να αξιοποιηθεί ως “όπλο” ενάντια στον δάκο για τελευταία φορά. Με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 26 Ιουνίου 2019, απαγορεύεται η χρήση του dimethoate μέχρι τις 17 Οκτωβρίου 2019 για την κερασιά και μέχρι τις 17 Ιουλίου 2020 για τις υπόλοιπες καλλιέργειες.
Υπάρχουν λύσεις, οι οποίες είναι βέβαια πιο κοστοβόρες. Οι ελαιοπαραγωγοί χρησιμοποιούσαν κατά κόρον το dimethoate σαν δραστική, γιατί ήταν ένα παλιό και φτηνό φάρμακο το οποίο κόπηκε για λόγους περιβαλλοντικούς. Και δεν έχει κοπεί μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, υπάρχουν πάντα και άλλες εναλλακτικές λύσεις...».
Στο σημείο αυτό, ο Γιάννης Σμυρνάκης επισημαίνει ότι στην ελιά μπορεί να λέμε ότι «δεν υπάρχουν άλλες λύσεις», αλλά αυτό λέγεται επειδή «οι παραγωγοί δεν έχουν μάθει και άλλες λύσεις. Για παράδειγμα η δακοκτονία από το υπουργείο γίνεται με το dimethoate, αλλά μπαίνουν και άλλα φάρμακα...».
Ο γενικός γραμματέας του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ προσθέτει εξάλλου ότι, «όπως σε όλα τα προϊόντα, έτσι και στο ελαιόλαδο υπάρχουν εγκεκριμένες δραστικές. Αυτές θα πρέπει να χρησιμοποιούνται. Και μπορούν να δίνουν λύσεις. Από ’κει και πέρα, όταν τηρούμε τους χρόνους αναμονής και τις ετικέτες των φυτοφαρμάκων, δεν υπάρχουν προβλήματα. Υπάρχουν συγκεκριμένες δραστικές. Υπάρχουν εγκεκριμένα φυτοφάρμακα στον δάκο. Εντάξει, αλλάζει λίγο η κατάσταση γιατί φεύγει μια δραστική που την έχει συνηθίσει ο κόσμος. Γινόταν βέβαια σε κάποιες περιπτώσεις και κατάχρηση. Τώρα θα αναγκαστούν οι παραγωγοί να αλλάξουν λίγο τις συνήθειές τους. Υπάρχει η κατηγορία των νικοτινοειδών φαρμάκων που μπαίνανε από πέρυσι, μπαίνουνε από φέτος και δίνουν πάρα πολύ καλά αποτελέσματα. Υπάρχουν και βιολογικά σκευάσματα, παρασιτικοί μύκητες, υπάρχει ο καολίνης που είναι απωθητικός για τον δάκο κ.λπ.»...
Συγκομιδή και κλάδεμα
Όμως, από την άλλη, υπάρχει και μια αλήθεια που θέλει το καλύτερο λιομάζωμα, για να μαζευτεί ο ελαιόκαρπος και να μην έχει τέτοιου είδους προβλήματα, να είναι το λιομάζωμα που θα γίνει μέσα στο φθινόπωρο, το αργότερο μέχρι το τέλος του Οκτώβρη ή του Νοέμβρη. «Εγώ δεν μπορώ να δώσω γενική οδηγία. Καθένας βλέπει τα δικά του. Άλλος θα μαζέψει πιο νωρίς και θα πάρει λιγότερο λάδι, άλλος θα πάει πιο μετά γιατί θέλει να πάρει πιο πολύ λάδι και μπορεί να έχει παραπάνω οξέα. Όποιος παραγωγός έχει προσέξει τις ελιές του τις έχει ψεκάσει, έχει ψεκάσει και τους καρπούς να μην έχουν μυκητολογικά προβλήματα, έχει κάνει και την προστασία του δάκου, του πυρηνοτρήτη κ.λπ., μπορεί να πάει και πιο μετά για να πάρει καλύτερη παραγωγή, γιατί οι ελιές θα έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα. Τώρα, όποιος έχει διαλυμένες ελιές, καλύτερα είναι να πάει να τις μαζέψει γρήγορα να μην του πέσουν. Αλλά αυτοί που θα μαζέψουν τώρα, θα πρέπει να δουν πότε έγινε η τελευταία δακοκτονία»...
Σε ό,τι αφορά τα κλαδέματα, ο Γιάννης Σμυρνάκης τονίζει ότι «καλό είναι αυτά να αρχίσουν κατά τον Νοέμβρη που έχει κρυώσει ο καιρός, διότι τώρα που έχουμε ακόμα ζέστες μπορεί να δημιουργηθούν μυκητολογικές ασθένειες»...
Καταλήγοντας, εξηγεί ότι, επειδή το κάψιμο των κλαδιών από την Ε.Ε. σταδιακά απαγορεύεται, καλό θα είναι, αντί να καίνε τα κλαδιά, να χρησιμοποιούν θρυματιστές κλαδιών, που έχουν και την ιδιότητα να μετατρέπουν τα υπολείμματα σε εδαφοβελτιωτικό υλικό, ενσωματώνοντας την παραγόμενη ύλη στο έδαφος.
Υγρασία και ψιλόβροχο αυξάνει τον δακοπληθυσμό
Ενημερώνοντας την κοινή γνώμη της Κρήτης για τη σημερινή κατάσταση του δακοπληθυσμού, ο Γιάννης Σμυρνάκης εξηγεί ότι «είναι λογικό να έχουμε μια μικρή αύξηση. Λίγο ο καιρός, λίγο οι υγρασίες και τα ψιλόβροχα που έκανε, συντελούν στην αύξηση των πληθυσμών.
Φέτος η χρονιά δεν είχε πολλούς πληθυσμούς στην αρχή. Όταν ήταν η γενιά του δάκου, είχαμε και υψηλές θερμοκρασίες. Έγινε και πιο ομαλά η δακοκτονία φέτος. Και κάτι γίνεται... Τώρα με τις υγρασίες, λογικό είναι να αυξάνεται ο πληθυσμός. Καλό είναι τώρα να κάνουν τις εφαρμογές τους οι παραγωγοί όπου βλέπουν δάκο...».
Στο σημείο αυτό, ο Γιάννης Σμυρνάκης προειδοποιεί: «Δεν είναι μόνο ο δάκος το πρόβλημα. Πολλές φορές οι ελιές έχουν πέσει απ’ τον πυρηνοτρήτη και τα ρίχνουν στον δάκο. Υπάρχει ο ρυγχίτης κ.λπ. Υπάρχουν πολλοί εχθροί, ενώ σε κάποιες περιοχές έχουμε και κάποια μυκητολογικά προβλήματα και χρειάζεται οι παραγωγοί να ψεκάσουν με χαλκό και πάει λέγοντας...».
Πηγή:neakriti.gr
