Κράνμπερυ: Πως καλλιεργείται και ποιοι οι σημαντικότεροι εχθροί και ασθένειες

Τα άνθη του είναι χρώματος σκούρου ροζ, επικονιάζονται από τις μέλισσες και οι καρποί είναι αρχικά πράσινοι και στο τέλος της ωρίμανσής τους γίνονται κόκκινοι.

Αποτελούν το κύριο εμπορικό προϊόν σε συγκεκριμένες περιοχές της Β. Αμερικής.

Ας δούμε πώς καλλιεργούνται και αν θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή εισοδήματος για τον Έλληνα παραγωγό.

Πώς καλλιεργώ κράνμπερυ;

Η φύτευσή τους θα πρέπει να γίνεται σε ηλιόλουστες περιοχές. Η μερική σκίαση επίσης είναι αποδεκτή, αλλά το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής θα είναι η μικρότερη παραγωγή καρπών.

Θεωρητικά, η μοναδική πρόκληση της καλλιέργειάς τους είναι δυνατότητα παροχής σε αυτά, όξινου εδάφους. Κατάλληλο ph είναι 4-5.

Επίσης, παρόλο που είναι γενικά παραδεκτό πως το κράνμπερυ απαιτεί υψηλή υγρασία εδάφους, οι πραγματικές του απαιτήσεις περιορίζονται σε κανονικές τιμές εδαφικής υγρασίας.

Το κράνμπερυ δεν αντέχει την υπερβολική υγρασία, σε αυτό απαιτείται προσοχή. Οπότε ποτίζουμε έτσι ώστε να διατηρούνται κανονικές τιμές εδαφικής υγρασίας χωρίς μεγάλες διακυμάνσεις.

Όσον αφορά στη λίπανση αυτής της καλλιέργειας, οι απαιτήσεις είναι μικρές. Η υπερβολική, ειδικά αζωτούχος λίπανση θα οδηγήσει σε έντονη ανάπτυξη και πολύ μικρή παραγωγή.

Περιέργως, όσο πιο ψυχρό είναι το κλίμα τόσο λιγότερη προσοχή και φροντίδα χρειάζεται αυτό το φυτό. Σε περιοχές με αρκετά ψυχρούς χειμώνες, η κύρια φροντίδα είναι το κλάδεμα των βλαστών που αναπτύσσονται με μεγάλη ταχύτητα.

Τι γίνεται όμως σε περιοχές με ήπιους χειμώνες, όπως η Ελλάδα;

Σε περιοχές με ήπιους χειμώνες, υπάρχει κίνδυνος να ξυπνήσουν τα φυτά πολύ νωρίς την άνοιξη, και στη συνέχεια να καταστραφούν από έναν όψιμο παγετό ... και αυτό θα εξαλείψει την συγκομιδή για εκείνο το έτος.

Οι καλλιεργητές σε ήπια κλίματα καλύπτουν συχνά το έδαφος με αχυρόστρωμα ή με κάποιο πλαστικό υλικό μόλις αυτό παγώσει, προκειμένου να διατηρηθεί το έδαφος από την απόψυξη πολύ νωρίς. Εναλλακτικά θα μπορούσε κάποιος να πλημμυρίσει την καλλιέργεια για δεύτερη φορά αργά το φθινόπωρο, καθώς το νερό ζεσταίνεται με πιο αργούς ρυθμού  σε σχέση με το έδαφος.

Η ιδέα είναι να διατηρηθεί το έδαφος κρύο όσο το δυνατόν περισσότερο, ευελπιστώντας κάθε πιθανός κίνδυνος εμφάνισης παγετού να έχει περάσει.

Πολλαπλασιασμός

Φαίνεται πως στην περίπτωση του κράνμπερυ, το ίδιο το φυτό φροντίζει για τον πολλαπλασιασμό του. Παραφυάδες που αναπτύσσονται από το φυτό, καθώς αυτές εξαπλώνονται πάνω στο έδαφος, κατά διαστήματα ριζώνουν σε διάφορα σημεία. Αυτές οι παραφυάδες μπορούν να αποτελέσουν το υλικό σας για τις νέες φυτεύσεις. Επίσης το ξεκίνημα των νέων φυτών θα μπορούσε να γίνει και από μοσχεύματα των παλαιών φυτών.

Συγκομιδή

Υπάρχουν 2 τρόποι συγκομιδής:

► Η συγκομιδή υπό ξηρές συνθήκες

► Η συγκομιδή υπό υγρές συνθήκες

Στην περίπτωση της συγκομιδής υπό ξηρές συνθήκες θα πρέπει σίγουρα να γνωρίζουμε τη σωστή χρονική στιγμή για τη συλλογή των καρπών. Τα κράνμπερυ ωριμάζουν κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, τη στιγμή που μεταχρωματίζονται από πράσινα σε κόκκινα. Βάσει αυτής της μεθόδου συλλογής, τα κρανμπέρυ που συλλέγονται παρουσιάζουν λιγότερες πιθανότητες τραυματισμού. Είναι αυτά που θα πωληθούν στην αγορά ως φρέσκα φρούτα.

► Η συγκομιδή θα πρέπει να γίνει μετά τον πρώτο παγετό της χρονιάς, για υψηλής ποιότητας καρπούς

► Θα πρέπει να επιλέξετε μια ημέρα με ξηρές καιρικές συνθήκες. Η συλλογή δεν μπορεί να γίνει εάν υπάρχει οποιαδήποτε υπόνοια υγρασίας επάνω στο φυτό. Αυτό συμπεριλαμβάνει την περίπτωση βροχής, υγρασία λόγω παγετού ή ακόμη και λόγω δρόσου.

Κάποιος μπορεί να αναρωτιέται, από πού προέκυψε η υγρή μέθοδος συγκομιδής;

Ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν δύο τρόποι τη συγκομιδή των κρανμπέρυ, είναι επειδή αυτά αναπτύσσονται σε ένα είδος βάλτου. Αυτό που πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν είναι ότι οι βάλτοι δεν είναι πάντοτε υγροί, έτσι οι καλλιεργητές είναι σε θέση να στεγνώσουν τα κράνμπερυ. Η άλλη δυνατότητα συγκομιδής είναι να πλημμυρίσουν οι βάλτοι με νερό.

Τα κρανμπέρυ επιπλέουν, οπότε όταν οι βάλτοι πλημμυρίζουν, αποκολλώνται τα μούρα από τους μίσχους και επιπλέουν στην επιφάνεια του νερού, όπου μπορούν να συλλεχθούν.

► Πλημμυρίστε την καλλιέργειά σας! Μία μέρα πριν τη συγκομιδή το χωράφι πλημμυρίζεται με νερό, το βάθος του νερού κυμαίνεται έως τα 45 εκατοστά. Οι βάλτοι που δημιουργούνται προφανώς και είναι αδιαπέραστοι.

► Επίσης, πριν την πλημμύρα θα πρέπει το έδαφος να έχει προετοιμαστεί καταλλήλως.

► Η μέθοδος αυτή αξίζει να εφαρμοσθεί μόνο στην περίπτωση που ο αριθμός των υπαρχόντων φυτών είναι αρκετά μεγάλος. Διαφορετικά, η συγκομιδή υπό ξηρές συνθήκες είναι προτιμότερη.

► Θα πρέπει να γίνεται ανάδευση του νερού. Ειδικά μηχανήματα υπάρχουν για αυτή τη δουλειά. Ο λόγος της ανάδευσης έγκειται στο γεγονός διαχωρισμού των καρπών από τις κληματίδες τους.  Και ακριβώς για το λόγο ότι οι καρποί του κράνμπερυ αναπτύσσονται έχοντας στο εσωτερικό τους ποσότητα αέρα, αυτά επιπλέουν στο νερό.

► Συλλογή των καρπών με ένα δίχτυ το οποίο απλώνεται στην επιφάνεια ολόκληρου του νεροκρατούμενου χωραφιού. Το δίχτυ αυτό μετακινείται και συγχρόνως συλλέγει τους καρπούς. Εναλλακτικά, μια ειδική μηχανή μπορεί και κάνει τη συλλογή.

► Στη συνέχεια οι καρποί αναρροφούνται και μεταφέρονται στα φορτηγά με προορισμό τη μονάδα επεξεργασίας.

Η συγκομιδή υπό υγρές συνθήκες προκαλεί μεγαλύτερες ζημιές στους καρπούς οπότε και προορίζονται στην αγορά σε μεταποιημένη μορφή.

Σημαντικότεροι εχθροί και ασθένειες

Ήδη έχουμε αναφέρει τις ιδιαίτερες συνθήκες ανάπτυξης των κράνμπερυ. Αντίστοιχα, τα προβλήματα φυτοπροστασίας θα είναι και αυτά εξειδικευμένα.

Σημαντικότερα φυτοπροστατευτικά προβλήματα αποτελούν η Φόμοψη, ο Βοτρύτης, η Ασθένεια του άνθους της τριανταφυλλιάς, η Μονίλια και από εχθρούς, ο Σκώληκας του Cranberry και του Blueberry και ο Ανθονόμος του Blueberry.

Ας δώσουμε λίγη παραπάνω προσοχή στη σήψη των καρπών

Η βιομηχανία ασχολήθηκε σοβαρά με την παραγωγή, μεταποίηση και διάθεση των κράνμπερυ από τα μέσα του 19ου αιώνα. Σύντομα παρατηρήθηκε το δυσάρεστο φαινόμενο της έντονης σήψης των καρπών κατά τη μεταφορά και διάθεση τους. Αυτό από μόνο του αποτέλεσε μια πρόκληση.

Σήμερα, οι απώλειες λόγω της σήψης των καρπών έχουν μειωθεί αρκετά παρόλο που οι μύκητες που προκαλούν αυτές τις σήψεις, μάλλον είναι πάνω από 15. Σημαντικό είναι το γεγονός πως οι σήψεις που προκαλούνται στους καρπούς στο χωράφι, δε συνδέονται άμεσα με αυτές που προκαλούνται μετέπειτα στην αποθήκη. Οι πρακτικές διαχείρισης των μυκητολογικών προσβολών τόσο στο χωράφι όσο και στην αποθήκη, διαφέρουν.

Όσον αφορά στις σήψεις χωραφιού, πρόκειται για μία σημαντική απειλή για την τελική παραγωγή, της οποίας οι απώλειες μπορούν να φθάσουν έως και το 50%. Από τη στιγμή που οι καλλιέργειες κατακλύζονται με νερό για να συγκομισθούν στη συνέχεια, η σάρκα τους είναι πολύ επιρρεπής σε μυκητολογικές προσβολές.

Εφαρμογές των κατάλληλων μυκητοκτόνων πραγματοποιούνται κατά την καλλιεργητική περίοδο (3-5 εφαρμογές).

Επίσης, οι μύκητες εδάφους πιστεύεται ότι μολύνουν νωρίς την καλλιεργητική περίοδο την καλλιέργεια, παραμένοντας σε μία λανθάνουσα κατάσταση έως ότου αρχίσουν οι καρποί να ωριμάζουν. Μετά από παρατηρήσεις, έχει διαπιστωθεί πως οι μυκητολογικές προσβολές παρατηρούνται περίπου την περίοδο μετά την άνθηση. Μυκητολογικές προσβολές που εμφανίζονται αργότερα, είναι πιθανό να αποτελέσουν τις σήψεις των καρπών κατά την αποθήκευση.

Πηγή:blog.farmacon.gr