Η αποτελεσματική μέθοδος της Ηλιοαπολύμανσης - Απαλλαγή από ζιζάνια και έντομα

Ο μόνος βιολογικός τρόπος για να αποστειρώσουμε, δηλαδή να απαλλαγούμε από τα ζιζάνια, τα έντομα που διαχειμάζουν στο έδαφος και τα νηματώδη, είναι η ηλιοαπολύμανση.

Η ηλιοαπολύμανση, χρησιμοποιεί τη θερμότητα του ήλιου για να ψήσει φυτά, σπόρους ζιζανίων, νηματώδη, έντομα και αυγά εντόμων, παθογόνους οργανισμούς του εδάφους, όπως μύκητες και βακτηρία στα 30-45 εκατοστά του επιφανειακού εδάφους.

Η θερμότητα που παγιδεύεται κάτω από το πλαστικό μπορεί να φτάσει τους 60°. Τα ευεργετικά αποτελέσματα είναι περισσότερα κοντά στην επιφάνεια του εδάφους και μειώνονται όσο προχωράμε σε βάθος.

Επίσης, βοηθάει στην κομποστοποίηση της ενεργής οργανικής ύλης με αποτέλεσμα περισσότερα θρεπτικά συστατικά να είναι διαθέσιμα για τα φυτά που αργότερα θα καλλιεργηθούν στο αποστειρωμένο έδαφος.

Από τα τέλη του Ιούνη, μέχρι τις αρχές του Σεπτέμβρη είναι η κατάλληλη εποχή για να ηλιοαπολυμάνουμε. Τότε που ο ήλιος ασκεί την μεγαλύτερη δύναμη του. Έξι με οκτώ εβδομάδες είναι αρκετές για να καθαρίσουμε το έδαφος από κάθε πρόβλημα, αρκεί να εφαρμόσουμε την μέθοδο σωστά.

Πως εφαρμόζουμε την μέθοδο

1. Κάνουμε επίπεδο το έδαφος. Αν είναι δυνατόν το φρεζάρουμε και ψιλοχωματιζουμε την επιφάνεια του όσο καλύτερα γίνεται και αν δεν θέλουμε να το κάνουμε, θα πρέπει να κόψουμε τα αγριόχορτα στην επιφάνεια του εδάφους.
2. Στρώνουμε λάστιχα ποτίσματος, όσο πιο πυκνά μπορούμε.
3. Ποτίζουμε καλά, σε βάθος 30 πόντων τουλάχιστον.
4. Καλύπτουμε με διαφανές πλαστικό πάχους 0,32-0,40 (μm), ειδικό γι αυτή την χρήση, το κόστος του οποίου κυμαίνεται στα 70-80 ευρώ ανά στρέμμα και υπάρχει για μια, δυο ή τρεις χρήσεις, με πολύ μικρή διαφορά στην τιμή, όμως η διαχείριση – αποθήκευση του μεταχειρισμένου υλικού είναι μια αρκετά δύσκολη υπόθεση…

Πρέπει να τοποθετήσουμε με τέτοιο τρόπο το πλαστικό, ώστε να έρχεται σε καλή επαφή με την επιφάνεια του εδάφους και να αφήνει όσο το δυνατόν μικρότερο χώρο για να μεσολαβήσει αέρας, οι δε άκρες του να είναι 20 περίπου πόντους πέρα από το όριο που έχουμε θέσει, γιατί εκεί η αποτελεσματικότητα του μειώνεται. Οι άκρες δεν θερμαίνονται όσο το κέντρο.

Εάν η περιοχή είναι μεγάλη και τοποθετούμε φύλλα το ένα διπλά στο άλλο, θα πρέπει να επικαλύψουμε τις ραφές.

Σκεπάζουμε τις άκρες του πλαστικού με χώμα και τοποθετούμε και μερικά βαριά αντικείμενα, όπως πέτρες και τούβλα.

Περιμένουμε έξι έως οκτώ εβδομάδες, ενώ ανοίγουμε το αυτόματο πότισμα και ποτίζουμε καλά, νωρίς το πρωί, μια φορά την εβδομάδα.

Αυτό που συμβαίνει κάτω από το νάιλον είναι το εξής. Το βράδυ που η θερμοκρασία πέφτει σε νορμάλ επίπεδα, οι σπόροι των αγριόχορτων συνεπικουρούμενοι από την υγρασία ξυπνάνε και κατά την διάρκεια της επομένης μέρας που η θερμοκρασία ανεβαίνει, ψήνονται. Το ίδιο συμβαίνει και με τα αυγά των έντομων κλπ.

Είναι ακόμη πιο αποτελεσματική η διαδικασία, αν απλώσετε ένα δεύτερο νάιλον πάνω από το πρώτο. Χρησιμοποιήστε σανίδες, κεραμίδια ή τούβλα ενδιάμεσα για να δημιουργήσετε κενό αέρα μεταξύ τους. Με το δεύτερο πλαστικό η θερμοκρασία του εδάφους αυξάνεται από 2 έως 10 βαθμούς.

Τα αποτελέσματα είναι καλύτερα αν ξεκινήσουμε την πιο ζεστή περίοδο ( μέσα Ιούλη), γιατί θα αιφνιδιάσουμε τα νηματώδη με την απότομη αύξηση της θερμοκρασίας και δεν θα προλάβουν να κατέβουν σε κατώτερα στρώματα για να προστατευτούν.

Μετά την ηλιοαπολύμανση

Αφαιρέστε πολύ προσεκτικά το πλαστικό. Εάν δεν έχει αναστολέα υπεριώδους ακτινοβολίας που είναι χρήσιμος άλλα όχι απαραίτητος, μπορεί σε κάποια σημεία να διαλυθεί, οπότε απαιτείται προσοχή.

Αφού η ηλιακή ακτινοβολία έχει λειτουργήσει καλύτερα στο επάνω στρώμα του εδάφους, είναι καλύτερα να μην φρεζάρετε το έδαφος όταν τελειώσετε. Είναι καλύτερο να μην το φρεζάρετε ποτέ ξανά. Η περιστροφή, φέρνει σπόρους και παθογόνους παράγοντες στην επιφάνεια όπου θα πολλαπλασιαστούν και επίσης εκθέτει τα θρεπτικά συστατικά στην ακτινοβολία, στον αέρα και στην βροχή με αποτέλεσμα την δραματική μείωση τους.

Μαζί με όλα τα επιβλαβή που θα καταστραφούν θα χάσουμε και ωφέλιμους μικροοργανισμούς, οπότε θα πρέπει να προσθέσουμε κάμποτ στην έκταση που αποστειρώσαμε για να βοηθήσουμε στον πολλαπλασιασμό τους.

Ενώ τα οφέλη είναι μεγάλα, η ηλιακή ακτινοβολία θα βγάλει αυτή την έκταση εκτός λειτουργίας την πιο ζεστή και παραγωγική εποχή του χρόνου, όμως μπορούμε σε συνδυασμό με την εναλλαγή των καλλιεργειών, να το κάνουμε στα τμήματα που αφήνουμε για να ξεκουραστούν.

Το μεγάλο μειονέκτημα αυτής της μεθόδου, είναι η διαχείριση του νάιλον στο τέλος της διαδικασίας, που είναι εντελώς κατεστραμμένο και δεν μπορεί να ανακυκλωθεί. Είναι σημαντικό πρόβλημα.

Πηγή:chrisdeper.com