Αλ. Παπαχατζής, υποψήφιος ευρωβουλευτής της Ελληνικής Λύσης: «Στόχος μας ο διπλασιασμός του προϋπολογισμού για την ΚΑΠ»

Συνέντευξη στην "ΥΠΑΙΘΡΟ ΧΩΡΑ" και τον Δημοσιογράφο Γιάννη Σάρρο παραχώρησε ο υποψήφιος Ευρωβουλευτής της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ κ. Αλέξανδρος Παπαχατζής.

Η «ΥΧ» απευθύνθηκε στις πολιτικές δυνάμεις του τόπ

υ, ζητώντας τους να τοποθετηθούν σχετικά με το τι θα πρέπει να περιμένει ο κόσμος της υπαίθρου από τις παρατάξεις τους, ενόψει ευρωεκλογών. Η συνέχεια αυτή την εβδομάδα γίνεται με τον εκπρόσωπο της Ελληνικής Λύσης, Δρ Αλέξανδρο Παπαχατζή, καθηγητή Δενδροκομίας και πρόεδρο του τμήματος Γεωπονίας – Αγροτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ιδρυτή και διευθυντή του Θεσμοθετημένου Εργαστηρίου «Δενδροκηπευτικών & Εδαφικών Πόρων, HORTLAB».

Κύριε Παπαχατζή, έχετε ένα πάρα πολύ βαρύ βιογραφικό, ειδικά σε ό,τι αφορά τον αγροτικό τομέα. Πείτε μας κάποια στοιχεία για εσάς.

Οφείλω να παραδεχτώ ότι τα τελευταία σχεδόν 40 χρόνια, ασχολούμαι με τον αγροτικό τομέα. Κατ’ αρχάς, από επιχειρηματική σκοπιά, ως πρόεδρος σε εκκοκκιστήριο βάμβακος στη Θεσσαλία, με διεθνείς εξαγωγές και σποροπαραγωγή για επώνυμους οίκους. Επίσης, ήμουν διευθύνων σύμβουλος σε γεωργικές εταιρείες με παραγωγή φυτωριακού υλικού καρποφόρων και δασικών ειδών για περιβαλλοντικά προγράμματα και σε εταιρείες Γεωργικών Συμβούλων με διεθνή προγράμματα Αναδιάρθρωσης Καλλιεργειών, με εξαγωγές και δραστηριότητες, όπως π.χ. στην τότε Λιβύη του Καντάφι, στο Αζερμπαϊτζάν κ.ά.

Όσον αφορά την ακαδημαϊκή μου καριέρα, συνεχίζω να είμαι καθηγητής Δενδροκομίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ενώ από το 2023 οι συνάδελφοί μου στο τμήμα Γεωπονίας – Αγροτεχνολογίας με τίμησαν εκλέγοντάς με πρόεδρο. Μέσα από την ακαδημαϊκή μου καριέρα, είχα την ευκαιρία να διαχειριστώ ως συντονιστής πολλά γεωργικά και περιβαλλοντικά προγράμματα, κυρίως ευρωπαϊκά, όπως και εθνικά ερευνητικά, αλλά και προγράμματα διάδοσης της σύγχρονης γεωργικής τεχνολογίας και της κυκλικής οικονομίας.

Παράλληλα, από το 2020 συμμετέχω στο Επιστημονικό Συμβούλιο του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, που είναι υπεύθυνος για την αγροτική έρευνα και την εκπαίδευση στη χώρα μας, του γνωστού σε όλους ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ. Επίσης, από την ίδια χρονιά, είμαι στο Διοικητικό Συμβούλιο του Διεθνούς Ινστιτούτου «Κυκλικής Οικονομίας & Κλιματικής Αλλαγής», που ανήκει στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Δημοσίου Δικαίου (EPLO) και κατέχει τη θέση του «Παρατηρητή» στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).

Ήδη, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, συμμετέχω εκπροσωπώντας τη χώρα μας στις «Ομάδες Εργασίας» για δενδροκομικές καλλιέργειες «ξηρών καρπών», στον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) των Ηνωμένων Εθνών.

Όλη αυτή η επιχειρηματική, διδακτική, ερευνητική και επικοινωνιακή μου σχέση και ενασχόληση με τους αγρότες μας –και συγγνώμη για το πρώτο πρόσωπο που μιλάω– νομίζω ότι αποδεικνύει την άρρηκτη σχέση προσωπικής αλληλοσυμβίωσης, αλληλεξάρτησης και συνύπαρξής μου με τους γεωργούς μας, τους κτηνοτρόφους μας και τους αλιείς μας.

Ευχαριστώ τον Κυριάκο Βελόπουλο που, πιστεύοντας σε εμένα, με κάλεσε πριν από δύο χρόνια να συστρατευτώ μαζί του και μου εμπιστεύθηκε τη θέση του τομεάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, αλλά και σήμερα, που μου έδωσε τη δυνατότητα να προσπαθήσω για μία θέση στην Ευρωβουλή, αποτελώντας ουσιαστικά τη «φωνή» και τα «αφτιά» των αγροτών μας στην ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό, δε, ότι κανένα άλλο κόμμα δεν δίνει τόση βαρύτητα στον αγροτοκτηνοτροφικό κλάδο της παραγωγής και των τροφίμων, έχοντας στο ψηφοδέλτιό του επιστήμονες γεωτεχνικούς!

Θα ήθελα εδώ να τονίσω ότι ο Μανώλης Φράγκος, ο μοναδικός ευρωβουλευτής που είχε το κόμμα Ελληνική Λύση, που τυγχάνει να είναι κτηνίατρος, είναι ο πρώτος από τους δέκα ευρωβουλευτές με τις περισσότερες ερωτήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο και ο μοναδικός Έλληνας!

Σίγουρα κ. Παπαχατζή, όλη αυτή η μέχρι σήμερα εντυπωσιακή ενασχόλησή σας με τα αγροτικά, αλλά και η υποψηφιότητά σας για το Ευρωκοινοβούλιο με το κόμμα της Ελληνικής Λύσης, σας επιφορτίζουν με επιπλέον ευθύνες έναντι των αγροτών μας. Τι μήνυμα έχετε να τους περάσετε πριν πάνε στην κάλπη;

Πάντα θεωρούσα τους αγρότες μας «συνεργάτες», που μαζί αποφασίζουμε τη «γεωργική στρατηγική» για την οποία θα αγωνιστούμε σε κάθε επίπεδο. Το 80%, περίπου, της ελληνικής νομολογίας προέρχεται και συμμορφώνεται με τις διατάξεις και τους νόμους που έχουν ψηφιστεί στο Ευρωκοινοβούλιο.

Όλη η προετοιμασία γίνεται από τις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές του, που αποτελούνται κυρίως από τους ευρωβουλευτές. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι το Ευρωκοινοβούλιο, λίγο πολύ, είναι ένα «τεχνοκρατικό» κλαμπ επιστημόνων, όπου σθεναρά θα πρέπει με γνώση να στοιχειοθετείς διατάξεις που θα αποδεχθούν για υπερψήφιση και όλα τα υπόλοιπα κράτη, διαφυλάσσοντας, όμως, τα συμφέροντα των δικών μας αγροτών.

Για το τέλος, κ. Παπαχατζή, αφήσαμε το ποιες θα είναι οι προτεραιότητες που θα στηρίξετε και αφορούν τον αγροτοκτηνοτροφικό κόσμο;

Το 1984, όταν η χώρα μας έγινε πλήρες δέκατο μέλος της τότε ΕΟΚ, το ποσοστό του προϋπολογισμού που αφορούσε την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) ανερχόταν στο 75%. Δυστυχώς, από το 2019, αυτό το ποσοστό έχει πέσει στο 34,5%. Προσπάθειά μας θα είναι να αυξηθεί σημαντικά και, αν είναι δυνατόν, ακόμη και να διπλασιαστεί.

Τεράστιο πρόβλημα και για τους Έλληνες παραγωγούς είναι η «Πράσινη Συμφωνία», το λεγόμενο «Green Deal», με όλους τους περιορισμούς στη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων. Η πρακτική αυτή έχει ως αποτέλεσμα να αδικούνται κατάφορα οι Ευρωπαίοι αγρότες, όταν την ίδια στιγμή εισάγουμε χωρίς δασμούς τα αντίστοιχα προϊόντα από τις τρίτες χώρες, που χρησιμοποιούν ασύστολα πλειάδα άλλων απαγορευμένων, αλλά μόνο για εμάς, φυτοφαρμάκων, καθιστώντας τα προϊόντα τους πιο ανταγωνιστικά! Γενικευμένοι έλεγχοι, λοιπόν, στα εισαγόμενα προϊόντα αυτών των χωρών και επιβολή δασμών, ώστε να επιδοτηθούν επιπλέον οι αγρότες μας που παράγουν τα αντίστοιχα, με τους περιβαλλοντικούς περιορισμούς, όμως.

Οι παράνομες «ελληνοποιήσεις» και εισαγωγές, όπως μελιού (για την ακρίβεια σιροπιού) από την Κίνα, αιγοπροβάτων και γάλακτος από τα Βαλκάνια, μολυσμένων σιτηρών από την Ουκρανία και διάφορων άλλων προϊόντων από την Τουρκία, ελαιόλαδου π.χ. από την Τυνησία, θα πρέπει να σταματήσουν, ή να μειωθούν και να δέχονται αυστηρότερους ελέγχους.

Το «ευρωπαϊκό βαμβάκι», δηλαδή το EU COTTON, μειώνεται συνέχεια, λόγω του κόστους της καλλιέργειας. Η χώρα μας παράγει πάνω από το 80% του βαμβακιού της ΕΕ, θα πρέπει λοιπόν να επιδοτηθεί κατ’ εξαίρεση από την ΚΑΠ. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με πλήρως τεχνοοικονομικά αιτιολογημένες προτάσεις και στρατηγικές.

Τέλος, θα πρέπει να καταργηθεί οριστικά η υποχρεωτική «αγρανάπαυση» του 4% επί των αρχικά 35,5 εκατ. στρεμμάτων που είχε η χώρα και που προσθέτει ακόμη 1,5 εκατ. στα ήδη περίπου 7,5 εκατ. στρέμματα που μένουν ακαλλιέργητα (σχολάζουσες γαίες).

Πηγή: ypaithros.gr