Η έλλειψη εργατικών χεριών και γραφειοκρατία, αιτία ακόμη και να μείνουν ασυγκόμιστα κτήματα με ελιές στη Χαλκιδική

Να μείνουν στα δέντρα οι πράσινες ελιές παρά την πολύ καλή χρονιά ή να καταλήξουν στα ελαιοτριβεία για ελαιοποίηση κινδυνεύουν οι βρώσιμες ελιές (πράσινες) της Χαλκιδικής παρά την πολύ καλή φετινή παραγωγή λόγω τεράστιας έλλειψης εργατικών χεριών αλλά και του κλεισίματος στις 30 Σεπτεμβρίου της ηλεκτρονικής πλατφόρμας από όπου υποβάλλονται οι αιτήσεις για τις μετακλήσεις αλλοδαπών τρίτων χωρών.

Το 60% των  παραγωγών δεν έχει βρει εργατικά χέρια- Πιθανόν να μείνουν κτήματα που δεν θα συγκομιστούν

Το 60% των παραγωγών δεν έχει βρει εργατικά χέρια μέχρι στιγμής σύμφωνα με τον Δημήτρη Ευαγγελινό, «Θα υπάρξει σοβαρό θέμα φέτος. Πιθανόν να μείνουν κτήματα που δεν θα συγκομιστούν. Ούτε οι άνεργοι από τα μητρώα του ΟΑΕΔ έρχονται για να καλύψουν τις θέσεις. Θα φτάσουμε στο σημείο να δημοπρατούμε εργάτες. Θα βγαίνουν στην πλατεία το βράδυ και θα δέχονται καλύτερες προσφορές και μεροκάματα από παραγωγούς για να φύγουν από κάπου αλλού και να δουλέψουν σε αυτούς. Θα φαγωθούμε μεταξύ μας. Και πάλι, όμως το πρόβλημα. δεν λύνεται» προσθέτει ο κ. Ευαγγελινός. Κάποιοι άλλοι θα περιμένουν αναγκαστικά να ολοκληρωθεί το μάζεμα ορισμένων χωραφιών για να προσλάβουν στη συνέχεια αυτοί τους διαθέσιμους εργάτες. «Βέβαια η συγκομιδή της ελιάς κρατά ενάμιση μήνα. Είναι. πράσινη, μετά μαυρίζει και γίνεται ελαιοποιήσιμη. Όταν, όμως, καλλιεργείς μια βρώσιμη ελιά το κόστος παραγωγής είναι πολύ μεγάλο. Δεν μπορείς να την σπρώξεις στο λάδι».   

Βούλγαροι και Αλβανοί εργάτες στράφηκαν στην κεντρική Ευρώπη

Αιτία για την μεγάλη έλλειψη εργατικών χεριών και φέτος είναι η απροθυμία των Βούλγαρων και των Αλβανών εργατών που παραδοσιακά κάλυπταν αυτές τις αγροτικές ανάγκες. «Την περίοδο της πανδημίας έγινε πάρα πολύ δύσκολη η πρόσβαση των Βαλκάνιων εργατών στη χώρα μας (κλείσιμο συνόρων, pcr test κ.α.)  και πολλοί ήταν αυτοί που στράφηκαν στις αγορές της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Ιταλίας. Τα μεροκάματα εκεί είναι υψηλότερα και πλέον επιλέγουν να δουλέψουν εκεί».

Όπως εξηγεί από την πλευρά του στο ethnos.gr ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής Χρήστος Ευφραιμίδης οι Έλληνες στην περιοχή στράφηκαν τα τελευταία χρόνια στον τουρισμό. «Δεν πηγαίνουν στα χωράφια ενώ και οι Αλβανοί λιγόστεψαν. Δραστηριοποιούνται και αυτοί στη χώρα τους στον τομέα του τουρισμού ενώ οι Βούλγαροι πηγαίνουν όπου έχει καλύτερο μεροκάματο. Δεν θα ρθει ο νέος να δουλέψει για 20-25 ευρώ μεροκάματο. Πρέπει να ανέβουν για να προσελκύσουν εργατικά χέρια». 

Η ελιά μαζεύεται με το χέρι και η τιμή κυμαίνεται στα 3 ευρώ ανά τελάρο. «Ένας εργάτης μπορεί να μαζέψει περισσότερα από 30 τελάρα, ιδίως φέτος που είναι παραγωγική η χρονιά. Κάποιος που θέλει να δουλέψει, μπορεί να βγάλει και 100 και 120 ευρώ την μέρα. Είναι, όμως, επίπονη, πολύωρη δουλειά και δύσκολη. Για αυτό και δεν την επιλέγουν οι νέοι».  Η απασχόληση στην συγκομιδή της βρώσιμης ελιάς γίνεται αποκλειστικά με το χέρι, προκειμένου να μη χτυπηθεί και υποστεί αλλοιώσεις.

Εμπόδιο η γραφειοκρατία των ελληνικών αρχών που δεν απλοποιούν την διαδικασία προσκλήσεως ξένων εργατικών χεριών

Για το θέμα επισκέφτηκε, πρόσφατα,  ο Απόστολος Πάνας, βουλευτής Χαλκιδικής του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας Θράκης και είχε συνάντηση με τον συντονιστή της Σάββα Ιωάννη, με τον οποίο συζήτησαν το θέμα των μετακλήσεων των ξένων εργατών, λαμβάνοντας την διαβεβαίωση ότι θα τρέξουν γρήγορα οι σχετικές διαδικασίες.

Στο νομό Χαλκιδικής, υπάρχουν περίπου 140 χιλιάδες στρέμματα ποτιστικής ελιάς, τα οποία κάθε χρόνο παράγουν, ανάλογα τις καιρικές συνθήκες, από 80 χιλιάδες έως 150 χιλιάδες τόνους βρώσιμης ελιάς.

Πηγή: ethnos.gr