Θ. Τζάκρη: Η Κυβέρνηση απέτυχε να δώσει έγκαιρα στους αγρότες τις δίκαιες αποζημιώσεις για τον παγετό της Άνοιξης του 2021

Δελτίο τύπου εξέδωσε η βουλετής Πέλλας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κ. Θεοδώρα Τζάκρη στο οποίο αναφέρει ότι η  Κυβέρνηση απέτυχε να δώσει έγκαιρα στους αγρότες τις δίκαιες, αντικειμενικές και στο 100% της ζημίας αποζημιώσεις για τον παγετό της Άνοιξης του 2021 που τους είχε υποσχεθεί και ότι για την επίλυση των προβλημάτων των αγροτών και των κτηνοτρόφων απαιτείται πρώτα από όλα πολιτική βούληση.

Ακολουθεί αναλυτικά η ανακοίνωση: 

Η Βουλευτής κ. Θεοδώρα Τζάκρη, στην τοποθέτησή της επί της αρχής του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Αγροτικής Α νάπτυξης και Τροφίμων «Μέτρα διευκόλυνσης και εκσυγχρονισμού της ίδρυσης και λειτουργίας κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, διατάξεις για τη διενέργεια ελέγχων και την επιβολή κυρώσεων και άλλες επείγουσες ρυθμίσεις του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων», αναφερόμενη στην απίστευτη πολυνομία που υπάρχει για το θέμα ιδιαίτερα από το 2012 και μετά, σημείωσε την αμφιβολία της για την αποτελεσματικότητα και αυτού του νομοσχεδίου.

Στη συνέχεια επεσήμανε τη μεγάλη σημασία της κτηνοτροφίας για τη χώρα και τα ουσιαστικά προβλήματα του τομέα που είναι το υψηλό κόστος των ζωοτροφών, η κατανομή του εθνικού αποθέματος, η θέσπιση αγροτικού πετρελαίου, το ηλεκτρικό ρεύμα, η περικοπή των ενισχύσεών τους «με τεχνητό μάλιστα τρόπο».

Τέλος, ανέφερε την αντίθεσή της στις ρυθμίσεις

Του άρθρου 14 με το οποίο παρατείνεται μέχρι τις 31/12/23 η προθεσμία εκπόνησης, υποβολής και έγκρισης των διαχειριστικών σχεδίων για τα βοσκοτόπια και

Του άρθρου 16 με το οποίο παρατείνεται μέχρι τον Ιανουάριο του 2022 η διεκπεραίωση από τον ΕΛΓΑ των δηλώσεων ζημίας, η υποβολή των αιτήσεων οικονομικής ενίσχυσης, η χορήγηση της σχετικής προκαταβολής και η εξόφληση των αποζημιώσεων για τον «Παγετό Άνοιξη 2021», σημειώνοντας ότι η Κυβέρνηση απέτυχε να δώσει έγκαιρα στους αγρότες τις αποζημιώσεις που δικαιούνται».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

«Κύριε Πρόεδρε,

Θα χωρίσω το υπό συζήτηση νομοσχέδιο σε δυο μέρη:

Στο πρώτο μέρος που είναι και το μεγαλύτερο του νομοσχεδίου από το άρθρο 1-11, επιχειρείται η δημιουργία ενός σαφούς, απλούστερου και προσαρμοσμένου στις πραγματικές συνθήκες νομοθετικού πλαισίου που να διέπει τη διαδικασία ίδρυσης και λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων.

Πραγματικά δεν ξέρω πόσες φορές έχω ακούσει για τη ρύθμιση αυτού του θέματος. Υπάρχει μια απίστευτη πολυνομία:

Ο νόμος 4056/2012 [Ρυθμίσεις για την Κτηνοτροφία και τις Κτηνοτροφικές Εγκαταστάσεις & άλλες διατάξεις]

Ο νόμος 4235/2014 [με τα άρθρα 43 και 63 τροποποιούνται – συμπληρώνονται άρθρα του προηγούμενου νόμου 4056]

Ο νόμος 4258/2014 [στο άρθρο 11, παρ. 6 και 7 καθορίζονται οι όροι δόμησης γηπέδων εντός των οποίων εγκαθίστανται μονάδες εκτροφής σαλιγκαριών].

Ο νόμος 4280/2014  [στα άρθρα 36 και 52 αφορούν στην εγκατάσταση κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων εντός δασικών εκτάσεων].

Ο νόμος 4351/2015 για τις Bοσκήσιμες γαίες.

Ο νόμος 4495/2017 [με το άρθρο 120 του οποίου παρέχεται υπό προϋποθέσεις η δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετων κτισμάτων ή κτιριακών εγκαταστάσεων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων με την καταβολή παράβολου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ύψους 300 ευρώ και χωρίς την επιβολή προστίμου].

Ο νόμος 4691/2020 [το άρθρο 8 του οποίου προβλέπει ρυθμίσεις για τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις].

Και δεν θα αναφερθώ στο πλήθος των Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων και των λοιπών Αποφάσεων που έχουν εντωμεταξύ εκδοθεί.

Και όλη αυτή η νομοθεσία είχε ένα και μοναδικό σκοπό: να απλοποιήσει, να διευκολύνει και να νομιμοποιήσει τις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις - επιχειρήσεις ώστε οι κτηνοτρόφοι να μπορούν να αξιοποιούν καλύτερα τα διάφορα κοινοτικά και εθνικά προγράμματα.

Από το 2012 που ψηφίστηκε ο νόμος 4056 έχουν παρέλθει περί τα 10 έτη και για να επανερχόμαστε σχεδόν με έναν νόμο κάθε χρόνο για το συγκεκριμένο θέμα, μάλλον δεν έχει αλλάξει κάτι στην κατάσταση της κτηνοτροφίας στη χώρα. Καμία ενημέρωση βέβαια δεν έχει γίνει από την πλευρά του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης με πραγματικά στοιχεία από τις αρμόδιες υπηρεσίες του για το πως έχει εξελιχθεί αυτή η κατάσταση.

Οι κτηνοτρόφοι όλης της Χώρας κύριε Υπουργέ, «είναι στα κάγκελα».

Και ο λόγος δεν είναι σίγουρα η αδειοδότηση των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεών τους.

Οι διαμαρτυρίες τους περιλαμβάνουν αιτήματα όπως το υψηλό κόστος των ζωοτροφών, η κατανομή του εθνικού αποθέματος, η θέσπιση αγροτικού πετρελαίου, η μειωμένη τιμολόγηση του ρεύματος των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων χωρίς ρήτρα αναπροσαρμογής είναι μερικά μόνο από αυτά.

Το τελευταίο δε, κατόρθωμα της κυβέρνησής σας, «το κερασάκι στην τούρτα» θα έλεγα είναι η πρόσφατη ΚΥΑ του Σεπτεμβρίου [η 1217/264725/27.09.2021 - Τροποποίηση προηγούμενης ΚΥΑ για την «Κατανομή βοσκοτόπων στους κτηνοτρόφους της χώρας] για το νέο προσδιορισμό των Μονάδων Μεγάλων Ζώων (ΜΜΖ), που οδηγεί σε απώλεια επιδοτήσεων των πραγματικών κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, ευνοώντας παράλληλα τη χορήγηση μέρους του εθνικού αποθέματος σε ανθρώπους άσχετους με την παραγωγή. Με την αναδρομική ισχύ αυτής της Απόφασης αρκετοί κτηνοτρόφοι είναι εκτεθειμένοι και αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της μη δυνατότητας ενεργοποίησης δικαιωμάτων και κατ' επέκταση υπόκεινται σε απώλεια ή μεγάλη μείωση στο δικαιούμενο ποσό ενίσχυσης, ως αποτέλεσμα της μείωσης των επιλέξιμων εκτάσεων λόγω μείωσης των υπαρχόντων ΜΜΖ.

Όπως αντιλαμβάνεστε τα προβλήματα της κτηνοτροφίας είναι πολλά και σύνθετα και δεν εξαντλούνται στην αδειοδότηση των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων που και γι’ αυτό δεν έχει γίνει τίποτα. Για να μπορέσει η ελληνική κτηνοτροφία να είναι ανταγωνιστική αυτό που απαιτείται πρώτα απ’ όλα είναι πολιτική βούληση.

Δεν προβλέπεται καμία μέριμνα για τους μικρούς κτηνοτρόφους (αυτούς που έχουν από 300 έως 500 αιγοπρόβατα και 30 έως 70 αγελάδες) που είναι η πλειοψηφία των κτηνοτρόφων (το 90% περίπου).

Το μεγάλο πρόβλημα για την αδειοδότηση των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων είναι τα απαραίτητα έγγραφα της δασικής υπηρεσίας γεγονός που μέχρι σήμερα δεν έχει αντιμετωπιστεί.

Και φυσικά ούτε αυτός ο Νόμος το αντιμετωπίζει.

Κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάχτυλό μας.

Η Κυβέρνηση προχωρά σήμερα σε νομιμοποίηση αυθαιρέτων σε δασικές περιοχές, καταργεί την προστασία σε περιοχές natura, ΝΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ να δώσει λύση και σε αυτές τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις που δεν έχουν μόνιμο χαρακτήρα, δεν αλλοιώνουν το δασικό τοπίο και το κυριότερο έχουν σχεδόν μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Το μόνο που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση.

Κύριε Υπουργέ,

Ο κλάδος της κτηνοτροφίας αποτελεί έναν από τους βασικότερους της αγροτικής οικονομίας μας. Για την Ελλάδα δε, ο κλάδος της αιγοπροβατοτροφίας, είναι τόσο πολύ σημαντικός γιατί αξιοποιεί τις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές της χώρας, όπου κατά κανόνα αποτελεί και τον κύριο παραγωγικό κλάδο, παράγοντας ποιοτικά προϊόντα, υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως φέτα, γιαούρτι κλπ.

Και όμως αυτό που παραμένει είναι η χαμηλή συμμετοχή της κτηνοτροφίας στους οικονομικούς δείκτες της χώρας.

Ο κλάδος δεν έχει ξεπεράσει τις δομικές του αδυναμίες ώστε να εξαντλήσει τη δυναμική του και να συμβάλει ουσιαστικά στη μεγέθυνση του αγροτικού Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Ακόμη και σήμερα στο έλλειμμα του εμπορικού γεωργικού ισοζυγίου κάθε χρόνο που προσεγγίζει τα 2 δις ευρώ, το μεγαλύτερο ποσοστό (80%) προέρχεται από το ισοζύγιο των κτηνοτροφικών προϊόντων.

Περνώντας στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου θα σταθώ:

Στο άρθρο 14: Τι γίνεται; Ακόμη μια παράταση προθεσμίας εκπόνησης, υποβολής και έγκρισης των διαχειριστικών σχεδίων για τα βοσκοτόπια. Νέα προθεσμία η 31.12.2023, χωρίς καμία εξήγηση. Συνεχείς παρατάσεις για ένα έργο που θα διασφαλίσει την ορθολογική χρήση και βιώσιµη διαχείριση των βοσκοτόπων. Άρα ακόμη δεν έχει χαρτογραφηθεί η υφιστάμενη κατάσταση της κτηνοτροφίας σε όλη την χώρα, δεν έχει εκτιμηθεί η βοσκοϊκανότητα ανάλογα µε τους τύπους της λιβαδικής βλάστησης, η βοσκοφόρτωση ώστε να εξασφαλισθεί:

• Ποιοι είναι οι διαθέσιμοι βοσκότοποι, οι οποίοι ούτε θα υποβαθµίζονται αλλά ούτε θα υποβόσκονται,
• ποιες είναι οι πραγµατικές ανάγκες για έργα υποδοµής (π.χ. ποτίστρες, στέγαστρα, οµβροδεξαµενές)
• ότι οι αντίστοιχες βάσεις δεδομένων του ΟΠΕΚΕΠΕ έχουν τα πραγματικά στοιχεία,

ώστε να μην προστρέχουμε σε τεχνικές λύσεις ή οριζόντιες αποφάσεις περικοπών των ενισχύσεων που στην ουσία θίγουν τους πραγματικούς κτηνοτρόφους.

Με την προτεινόμενη ρύθμιση στο άρθρο 16 παρατείνονται οι προθεσμίες [του άρθρου 209 του ν. 4820/2021], προκειμένου να ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιανουάριο του έτους 2022, από τον ΕΛΓΑ, η διεκπεραίωση των δηλώσεων ζημίας, η υποβολή των αιτήσεων οικονομικής ενίσχυσης, η χορήγηση της σχετικής προκαταβολής και η εξόφληση των αποζημιώσεων για τον «Παγετό Άνοιξη 2021».

Δηλαδή τι μας λέτε κύριε Υπουργέ;

Ότι σε μια χρονική συγκυρία που το εκρηκτικό μίγμα της αύξησης των διεθνών τιμών ενέργειας και των μεταφορικών σε συνδυασμό με την εκτόξευση των τιμών στις πρώτες ύλες που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει ως αποτέλεσμα να επιβαρύνεται δυσβάσταχτα το λειτουργικό κόστος του αγροτικού επιχειρείν και κατά συνέπεια να τίθεται εν αμφιβόλω η επιβίωση των αγροτών, η Κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να δώσει έγκαιρα στους αγρότες τις αποζημιώσεις που δικαιούνται. Έτσι μετά τα τεχνάσματα της μεθόδου «του συμψηφισμού των προκαταβολών» με τις λειψές και κουτσουρεμένες μέχρι σήμερα προκαταβολές των αποζημιώσεων των παραγωγών, παρατείνεται περαιτέρω η καταβολή των αποζημιώσεων. Και ρωτώ: Το πρόβλημα είναι διοικητικό ή οικονομικό ή και τα δυο;

Για την περιοχή της Πέλλας κύριε Υπουργέ,

φέτος πριν ακόμη καν αρχίσει η  συγκομιστική περίοδος, αυτή έληξε πρόωρα, ακυρώνοντας στην πράξη κάθε ελπίδα των παραγωγών για την απόκτηση οποιουδήποτε εισοδήματος από τις  καλλιέργειες τους. Και το πιο σημαντικό, επειδή πρόκειται για δενδρώδεις καλλιέργειες, οι απαραίτητες εργασίες στο χωράφι, οι καλλιεργητικές φροντίδες (ποτίσματα, ψεκασμοί κλπ) πρέπει να συνεχιστούν χωρίς να περιμένουν οι αγρότες έσοδα από την παραγωγή τους.

Τελικά οι αποφάσεις για τις όσο το δυνατόν πιο έγκαιρες, δίκαιες και αντικειμενικές αποζημιώσεις, αποζημιώσεις στο 100% της ζημιάς έμειναν στα χαρτιά. Δώστε επιτέλους την οριστική εξόφληση των αποζημιώσεων στους παραγωγούς!

Πρέπει επιτέλους η Κυβέρνηση -αυτό το επιτελικό κράτος- να αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης. Οι παραγωγοί βρίσκονται στα όρια τους και δεν μπορούν να περιμένουν άλλο.

Αντί λοιπόν ΣΗΜΕΡΑ να συζητάμε για ένα νομοσχέδιο που θα δώσει λύσεις στα πραγματικά προβλήματα του Έλληνα κτηνοτρόφου και γεωργού, καταπιανόμαστε με την αδειοδότηση των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων με ένα νομοσχέδιο που αποτελεί κακή συνέχεια όλων των προηγούμενων, ενώ λείπει η πολιτική βούληση που θα δώσει ουσιαστικές λύσεις στην ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία.»